Najczęściej spotykanymi zniekształceniami i dolegliwościami stóp u osób dorosłych są:
- stopa wydrążona,
- stopa płaska i płasko-koślawa,
- paluch koślawy,
- paluch sztywny,
- deformacje placów II-V (palce młoteczkowate, młotkowate, szponiaste),
- metatarsalgia,
- ostroga piętowa,
Dodatkowe czynniki, wpływające na ból to:
- modzele i nagniotki,
- grzybica stóp,
- wrastające paznokcie.
Poniższy wpis poświęcimy stopie wydrążonej, stopie płaskiej oraz płasko-kośalwej. W przyszłych publikacjach przedstawimy pozostałe dolegliwości bólowe występujące w przodostopiu i śródstopiu.
Charakterystyczna cecha stopy wydrążonej to zaburzenie nerwowo-mięśniowe spowodowane wysokim uniesieniem podłużnego sklepienia, któremu towarzyszą: szpotawość tyłostopia, podeszwowe zgięcie pierwszego promienia lub całego śródstopia oraz palce szponiaste. Na skutek wydrążenia rozkład obciążenia na podeszwowej stronie stopy jest zmieniony. Miejsca o zwiększonym nacisku to okolice guza piętowego oraz głowy kości śródstopia, w tych miejscach mogą występować modzele lub odciski. Takie zmiany stopy prowadzą do powstawania patologii, w leczeniu których wykorzystuje się ortezy. Zastosowanie ich ma na celu zmniejszenie sił nacisku, wywieranych przez stopy, poprzez rozprowadzenie ich na powierzchnie śródstopia. W takich przypadkach stosuje się również leczenie chirurgiczne, mające na celu odtworzenie prawidłowego ustawienia struktur kostnych oraz przywrócenie równowagi mięśniowej. Leczenie ortopedyczne stopy wydrążonej jest trudne, ponieważ deformacja ta nie poddaje się korekcji tak łatwo, jak inne dysfunkcje.
Stopa płaska i płasko-koślawa wymagają leczenia (ćwiczenia wzmacniające niewydolne mięśnie stopy oraz ćwiczenia rozciągające skrócone ścięgno Achillesa), wkładek supinujących, ortez, obuwia ortopedycznego oraz fizykoterapii, polegającej na zabiegach zmniejszających dolegliwości bólowe np. jonoforeza czy laseroterapia, krioterapie. W przypadku dużych zmian w płaskostopiu wskazane jest leczenie operacyjne.